Who accepts and likes you how you are is a friend

Who wants to kill you with wiseness, is an unfriend

Never lose a friend who is true and you feel mend

With arrogant know-it-all freed yorself, make an end

©Susan Afarin

For people who want to change, judge, discriminate me or giving advices to me and taking my motivation away from me is also my door always open.

l'm too democratic and never judge people for being different.

My world is a bit else but l won't change it for any one.

True friends love you how you are.

People with ruling syndrome must find their subjects cause l was never a slave and not any friend for small thoughts and shortcomings of others.

My door is always for dictators and know-it-all, arrogant ignorants open but for getting out.

Thank You.

©Susan Afarin

Bild: طرفداری

داخل پنجره های باریک و کوتاه و سبز رنگ تاریک، مرگ مثل پرده سیاهی تکان می‌خورد.
فاصله من از آنها ثانیه های کوتاهی بودند.
باران مثل یک دوش در سالن حمام سربازخانه از آسمان می‌چکید و انگار هر قطره آن تکه ای از سنگفرش زمین را پوک می‌کرد.
نمی‌دانستم به کدام سمت بدوم.
بالای سرم از پشت نوک سیمرغ را دیدم.
به او گفتم، سیمرغ تو میتوانی عزرائیل هم باشی.
از نوکش شهابی زاییده شد و گفت:
"نه. من معنای زندگی دارم و الان هم بالهایم پشت به مرگ، تو را در آغوش گرفته اند که نمیری.
بعد از مرگ هیچ چیز نیست که تو بتوانی با آن فلسفه ببافی.
این چند ثانیه تا مرگ را به او فکر نکن، به زندگی فکر کن."

©سوسن آفرین

......

Hinter den schmalen, niedrigen, dunkelgrünen Fenstern bewegte sich der Tod wie ein schwarzer Vorhang.
Ich war nur Sekunden von ihnen entfernt.
Der Regen prasselte vom Himmel herab wie ein Schauer im Badezimmer der Kaserne, und es schien, als würde jeder Tropfen ein Stück des Bürgersteigs aushöhlen.
Ich wusste nicht, wohin ich rennen sollte.
Über mir, hinten sah ich den Schnabel von Simorgh.
Ich sagte ihm:
„Simorgh, kannst Du auch Ezrael sein.“
Ein Meteorit entsprang seines Schnabels und er sagte:
„Nein. Ich habe den Sinn des Lebens, und nun umarmen Dich meine Flügel, dem Tod entgegenblickend, damit Du nicht stirbst.
Nach dem Tod gibt es nichts mehr, womit Du Philosophie drumherum verweben kannst.
Denk in diesen wenigen Sekunden bis zum Tod nicht an ihn, denk an das Leben.“

©Susan Afarin
.....

Behind the narrow, low, dark green windows, death moved like a black curtain.
I was only seconds away from them.
The rain poured down from the sky like a shower in the barracks bathroom, and it seemed as if each drop eroded a piece of the sidewalk.
I didn't know where to run.
Above me, in the distance, I saw Simorgh's beak.
I said to him: "Simorgh, can you also be Ezrael?"
A meteorite sprang from his beak, and he said:
"No. I have the meaning of life, and now my wings embrace you, facing death so that you don't die.
After death, there is nothing left to weave philosophy around.
In those few seconds until death, don't think about him, think about life."

©Susan Afarin

آدمهایی که تو را درک نمیکنند، دوست نخواهند بود.
گاه حتی نزدیکترین دوست را باید برای مدتی تنها گذاشت، وقتی فراموش کرده ست که تو کی هستی، تا وقتی که دوباره به خاطر آورند که تو کی بودی.

©سوسن آفرین

......

Menschen, die Dich nicht verstehen, werden keine Freunde sein.
Manchmal muss selbst der beste Freund eine Weile allein gelassen werden, wenn er vergessen hat, wer Du bist, bis er sich wieder an Dich erinnert.

©Susan Afarin

......

People who don't understand you won't be friends.
Sometimes even the best friend needs to be left alone for a while if he has forgotten who you are until he remembers you again.

©Susan Afarin

The difference between saying something what we don't realize and doing something what we don't say causes all the troubles of the world of human being.

All other beings say what they do, if with their tounges or with their roots.

©Susan Afarin

Education doesn't mean social development, nor being famous and wealthy mean beauty and generousity.

What we are inside, will always mean everything but people who change every night their bed mate will never find it out.

The only way is letting who knows everything better under his own rain.

©Susan Afarin

Wo meine Zähspitze steht, ist auch meine Grenze
Ich habe keine Hinterlist, Bosheit oder Faullenze
Grobe Worte gab's viel, aber es gab auch Blumenkränze
Sturheit?! Nein, Feind und ich? Nein, Bleibt kein Ausweg ergänze

©Susan Afarin

Please do not break your travels with joy and sarcasm for an insulting me again
I don't forgive traitors, even when l die for them, l am the last true insane

©Susan Afarin

Bild: Utopia

Ist es falsch zu direkt und aufrichtig zu sein und offen?!
Ich finde keine Ruhe, Trost, hoch und runter, wohin denn?!
Bin ich der einzige Strumpf mit Laufmasche, oh, wie denn?!
Es geht nur wenn Du fantasieren kannst, träumst und nicht weißt, wenn?!
Solch ein Strumpf will sich unauffällig auf Stuhl lehnen
Während alle Lügen erzählen, Musik hören, gähnen
Und nicht die ganze Zeit sagen, meine Damen und Herren
Verletztend ist der Anblick solches Strumpfs, ja, vermehrend
Aber die Macht des Webebs mit Stoff fehlt ihm, nicht anwesend
Wo Essenz des Lebens aus bleibt, ist Ruine, erschrekend

©Susan Afarin

دلم میخواست قسمت نورخورده و پاک شده عکسی قدیمی باشم از ازدحام یک کوچه،
دلم میخواست لال بودم و چیزهایی را که میدیدم، نمیگفتم.
از عمر نمی‌توان مرخصی گرفت و آسایش ناممکن است.

©سوسن آفرین

......

Ich wollte der verblasste und ausgelöschte Teil eines alten Fotos einer Menschenmenge in einer Gasse sein.
Ich wollte stumm sein und nicht sagen, was ich sah.
Man kann nicht vom Leben Urlaub nehmen und Trost ist unmöglich.

©Susan Afarin

......

I wanted to be the faded and erased part of an old photograph of a crowd in an alley.
I wanted to be silent and not say what I saw.
You can't take a vacation from life, and consolation is impossible.

©Susan Afarin

Bild: Selinacht

وقتی نوار منیزیم را آتش میزنی، او اکسید می‌شود، نوری غلیظ از خود به جا می‌گذارد ولی خاکستر می‌شود.
این خاکستر هیچوقت نمی‌تواند به شکل عملی به عقب برگردد و نوار منیزیم شود.
این اتفاقی ست که در همه روابطی می افتد که خیانتی آنها را اکسید می‌کند.
گاه آدمها مثل آهن اکسید می‌شوند، زنگ می‌زنند و می‌مانند ولی زیبا نمی‌شوند.
کسانی که فکر می‌کنند خیانت را با گذشت زمان می‌توان علاج کرد و شانس جدیدی را امتحان کرد، هیچوقت اکسید شدن منیزیم را از نزدیک ندیده اند.

©سوسن آفرین
......

Wenn man einen Magnesiumband anzündet, oxidiert er.
Er hinterlässt zwar helles Licht, verwandelt sich aber in Asche.
Diese Asche kann praktisch nie wieder in einen Magnesiumband zurückverwandelt werden.
Das passiert in allen Beziehungen, die durch Untreue oxidiert werden.
Manchmal oxidieren Menschen wie Eisen.
Sie rosten und bleiben so stehen, aber sie werden nicht schön.
Wer glaubt, dass Verrat mit der Zeit geheilt und eine neue Chance ergriffen werden kann, hat noch nie Magnesium oxidieren sehen.

©Susan Afarin

......

When you light a magnesium stick, it oxidizes.
It leaves with a bright light, but turns to ash.
This ash can practically never be turned back into a magnesium ribbon.
This happens in all relationships oxidized by infidelity.
Sometimes people oxidize like iron.
They rust and stay that way, but they don't become beautiful.
Anyone who believes that betrayal can be healed with time and another chance can be seized has never seen magnesium oxidize.

©Susan Afarin

I don't know why arrogant important people think that they have the permission to order or just snowing in the life of others.
From one side l think they are too pampered and spoiled and can't see how unrealistic their expectations are.
There are always stuff and hypocrites who need a profit from them.
But nobody who appreciate friendships would adopt their behavior nor endure.
There are properties you could live with or not.
A man who spends his time in another beds🫷⛔
A man who overdraws your account and go making vacation with other women cause he is through your screams bothered🫷⛔
Who sees your problems but put more burden on your shoulders🫷⛔
Sorry.
I must carry the burden of a shameful feeling for a loveless man.
It is enough pain.
I love it to go alone my way if l have to have such accompanies.
There is nothing for a compromise.
Please get lucky but also out dear betrayer.

I can not, oh can't unblock
Whom my life ruined, has locked

The jokes were too, too funny
Stealing last dime of whom had no money

I paid for the fun of the kings
No matter, l've flyed, had my wings

I'm soft and round and burst sometimes
With the needle of hate and bad mean rhymes

Keep all your solutions and your support
For those whom you care about, l made our abort

I'm happy that I'm not important
Cause l would forget being human

©Susan Afarin

یک اگزیسنسیالیست دپرسیو کجا خاتمه میابد؟!
او میان تفکر و باور نبض حیات در رگهایش، از نبض گداخته و متجاوز دیگران می‌گریزد و به انزوا می‌رسد.
فکر میکنی، انزوا سخت است؟!
من فکر میکنم، انزوا زیباست،
او لپهای پر خونی دارد که از چشم خیانتکاران در شال ابدیت پیچیده است،
او ترانه می‌سازد و تنها کنار علفهای خشک کنار رودها میرقصد،
او با دستهایش ابرها را از آسمان چشم منزویان می‌روبد و برای آنها آواز می‌خواند، تا آنها از ترس حیات به خواب بی‌گناه نازیستی فرو بروند.

©سوسن آفرین

......

Wo landet ein depressiver Existenzialist?!
Zwischen Denken und Glauben an den Puls des Lebens in seinen Adern entkommt er dem glühenden und aggressiven Puls anderer und gelangt in die Isolation. Findest du Isolation schwer?!
Ich finde Isolation wunderschön.
Es hat blutunterlaufene Wangen, umhüllt vom Schal der Ewigkeit vor den Augen der Verräter.
Er komponiert Lieder und tanzt allein neben dem trockenen Gras an den Flüssen.
Er fegt und wischt mit seinen Händen die Wolken des Himmels der Augen der Einsamen ab und singt ihnen vor, sodass sie aus Angst vor Lebendigkeit in den unschuldigen Schlaf des Unexistenz fallen.

©Susan Afarin

......

Where does a depressed existentialist end up?!
Between thinking and believing in the pulse of life in his veins, he escapes the fiery and aggressive pulse of others and enters isolation.
Do you find isolation difficult?!
I find isolation beautiful.
It has bloodshot cheeks, wrapped in the shawl of eternity before the eyes of traitors.
It composes songs and dances alone beside the dry grass by the rivers.
It sweeps and wipes the clouds of the sky of the eyes of the lonely with its hands and sings to them, so that, far from fearing life, they fall into the innocent sleep of nonexistence.

©Susan Afarin

Betrug hat Konsequenzen, die in moralischem Sinne ähnlich sind mehr wie eine Annulierung einer Ehe als Scheidung.
Man bereut sogar die Zeiten, die man ahnungos und unschuldig neben einem Feind verbracht hat und ihn als Freund gehalten hat.
Während man sich überlegt und Mühe gibt, den Feind glücklicher zu machen, hat er sich auch noch in fremden Betten über ausgeprägte Naivität von einem mit seinen wechselnden Bettgenossen amüsiert.
Betrug ist das verpasste Beginnschild am Ende des Weges von Freundschaft.

©Susan Afarin

......

Cheating has consequences that, in a moral sense, are more like an annulment of a marriage than a divorce.
You even regret the times you spent unknowingly and innocently beside an enemy while treating him as a friend.
While you were thinking and trying to make your enemy happier, he was also amused by your marked naiveté in strangers' beds with his changing bedmates. Cheating is the missed beginning sign at the end of the road of friendship.

©Susan Afarin

حرفهای تند من بر علیه تو، بعد از درک این بود که تو از من فقط سواستفاده میکنی و من را به پشیزی میفروشی.
گناهان تو از دید عشق نابخشودنی هستند.
نمی‌دانم که اسم این فیلم چه بود ولی فیلم هورور بسیار جالبی بود.
زن و شوهر جوانی که بچه دار نمی‌شدند، خانه بزرگ ولی متروکه ای را خریدند تا از شهر و شلوغی و غم فاصله بگیرند.
مرد اطاقی را در این خانه کشف کرد که در آن اتفاقی برای خودشان پول زیاد آرزو کرد، چون همه پول اندک خود را هم برای خرید این خانه ویرانه از دست داده بودند.
فردای آن روز با شگفتی زیاد، مرد یک میلیون دلار در این اطاق پیدا کرد.
هر دو احساس خوشبختی عجیبی کردند.
آن شب مرد تصمیم گرفت با پول کمی قمار کند، چون حرص و آز انسان بی پایان است.
اما او متوجه شد که پولها در جیبش خاکستر شده بودند و با دردسر از کازینو اخراج شد.
به خانه برگشت و به زنش گفت که هر آرزویی که بکنند، برآورده خواهد شد ولی واقعی نخواهد بود، بلکه فقط در مرز این خانه واقعیت خواهد داشت.
داستان عجیب تر هم شد، وقتی که زن آرزوی بچه کرد و پسرک نوزادی فردای آن روز در اتاق نشیمن روی پتو دست و پا میزد.
فیلم خیلی جالب بود و غیر قابل تخمین.
اما من این مثال را زدم تا چیز دیگری بگویم.
من عاشق تو بودم و برای تو کارهایی کرده ام که در زندگیم هیچوقت برای هیچ مردی انجام نداده بودم.
تو در حال امتحان کردن و تحقیقات، تهت و اتهام و پیش داوری باقی ماندی ولی من حتی حقایق واضح را آرایش کردم، تا به تو با احترام و عشق برخورد کنم.
این را حس میکنم که تو فهمیده ای که در این جهان هیچ زنی هیچوقت به اندازه من دوستت نداشته است.
اما برای من این مطلب درست برعکس است.
تا به حال هیچ مردی را اینقدر دوست نداشته ام که بزرگترین دشمن زندگی من باشد.
در خصوص مثالی که زدم و رابطه ما، شباهت در این است.
تو هتک حرمت کردی، همیشه همه چیز این خانه را بردی و فروختی و به این فکر نکردی که حریم دو نفر عاشق مقدس است.
تقدس برای من جنبه مذهبی ندارد ولی اخلاقیات من و وجدانم به شکل عجیبی غیر قابل خرید و تعویض هستند.
زندگی تو بهتر از من خواهد بود.
تو جوانتر هستی و امکانات مادی و اجتماعی زیادی داری و آن دسته از زنانی که برایت جالب هستند، همیشه دنبالت هستند.
من برای تو جالب نبودم، بلکه تو فقط خواستی مرا بشکنی، تا غروری که فکر میکنی شکسته است، تعمیر شود.
اما شخصیت من خیلی قدرتمند است.
شاید روزی در زندگیم بخاطر تو مرگ را برای خودم انتخاب کنم، تا تو بتوانی زنده بمانی، اما بخاطر خیانت ها و توهین های پنج سال زجری که به من دادی، با تو آشتی نخواهم کرد.
مردی که با داشتن اینهمه عشق نمی‌تواند کنترل شلوار خود را داشته باشد، باز هم خیانت خواهد کرد.
خیانتکار قابل بخشش نیست، چون مثل یک معتاد باز هم به خیانت خودش ادامه خواهد داد.
مرد دیگری در زندگی من نیست.
هیچوقت دروغ نگفتم و حتی برای بریدن از تو سعی بر داشتن یک رابطه دیگر هم کردم ولی نتوانستم او را حتی ببوسم.
برایت همیشه بهترینها را آرزو میکنم.
قلب من همیشه برای تو خواهد تپید، حیف که تو هیچوقت ندانستی.

©سوسن آفرین
......

Meine harten Worte gegen Dich kamen, nachdem mir klar wurde, dass Du mich nur ausnutztest und mich für ein Euro verkauftest.
Deine Sünden sind in den Augen der Liebe unverzeihlich.
Ich weiß nicht, wie der Film hieß, aber es war ein sehr interessanter Horrorfilm.
Ein junges Paar, das keine Kinder bekommen konnte, kaufte ein großes, aber verlassenes Haus, um der Stadt, dem Trubel und der Traurigkeit zu entfliehen.
Der Mann entdeckte in diesem Haus ein Zimmer, in dem er sich viel Geld wünschte, denn sie hätten all ihr weniges Geld verloren, um dieses baufällige Haus zu kaufen. Am nächsten Tag fand der Mann zu seiner großen Überraschung eine Million Dollar in diesem Zimmer.
Beide empfanden ein seltsames Glücksgefühl.
In dieser Nacht beschloss der Mann, mit ein wenig Geld zu spielen, denn die menschliche Gier ist grenzenlos.
Doch er musste feststellen, dass das Geld in seiner Tasche zu Asche geworden war, und wurde mit Schwierigkeiten aus dem Casino rausgeworfen.
Er kehrte nach Hause zurück und sagte seiner Frau, dass jeder Wunsch, den sie äußerten, in Erfüllung gehen würde, aber nicht real, sondern nur innerhalb der Grenzen dieses Hauses.
Die Geschichte wurde noch seltsamer, als sich die Frau ein Kind wünschte und am nächsten Tag ein kleiner Junge im Wohnzimmer gefunden wurde, der auf einer Decke zappelte.

Der Film war sehr interessant und unvorhersehbar.
Aber ich habe dieses Beispiel benutzt, um etwas anderes zu sagen.
Ich habe Dich geliebt und Dinge für Dich getan, die ich noch nie in meinem Leben für einen Mann getan habe.
Du hast weiterhin geprüft und ermittelt, verleumdet, beschuldigt und voreingenommen geurteilt, aber ich habe sogar die offensichtlichen Tatsachen beschönigt, um Dich mit Respekt und Liebe zu behandeln.
Ich spüre, dass Du verstanden hast, dass keine Frau auf dieser Welt Dich jemals so sehr geliebt hat wie ich.
Aber bei mir ist es genau das Gegenteil.
Ich habe noch nie einen Mann so sehr geliebt, dass er mein schlimmster Feind war. Was das Beispiel betrifft, das ich genannt habe, und unsere Beziehung, so besteht folgende Ähnlichkeit:
Du hast meine Ehre verletzt, Du hast immer alles in diesem Haus genommen und verkauft, und Du hieltest die Privatsphäre zweier Liebender nicht für heilig. Heiligkeit ist für mich nicht religiös, aber meine Moral und mein Gewissen sind seltsamerweise unbezahlbar und unersetzlich.
Dein Leben wird besser sein als meines.
Du bist jünger und hast viele materielle und soziale Möglichkeiten, und die Frauen, die Dich interessieren, sind immer hinter Dir her.
Ich war nicht interessant für Dich, aber Du wolltest mich nur brechen, damit der Stolz, den Du für gebrochen hältst, wiederhergestellt werden kann.
Aber meine Persönlichkeit ist sehr stark.
Vielleicht werde ich eines Tages in meinem Leben den Tod Deinetwegen wählen, damit Du weiter leben kannst, aber ich werde mich nicht mit Dir versöhnen für den Verrat und die Beleidigungen der fünf Jahre des Leidens, die Du mir zugefügt hast. Ein Mann, der trotz so viel Liebe seine Hose nicht kontrollieren kann, wird immer weiter die Frau beschämen und verraten.
Ein Verräter ist nicht zu verzeihen, denn wie ein Süchtiger wird er weiterhin betrügen.
Es gibt keinen anderen Mann in meinem Leben.
Ich habe Dich nie angelogen und sogar versucht, eine neue Beziehung einzugehen, um mit Dir Schluss zu machen, aber ich konnte ihn nicht einmal küssen.
Ich wünsche Dir immer das Beste.
Mein Herz wird immer für Dich schlagen.
Schade, dass Du es nie bemerkt hast.

©Susan Afarin

.......

My harsh words against you came after I realized that you were only taking advantage of me and selling me for a euro.
Your sins are unforgivable in the eyes of love.
I don't know the name of the movie, but it was a very interesting horror film.
A young couple who couldn't have children bought a large but abandoned house to escape the city, the hustle and bustle, and the sadness.
The man discovered a room in this house in which he wished for a lot of money, because they had lost all their little money to buy this dilapidated house.
The next day, to his great surprise, the man found a million dollars in this room. They both felt a strange sense of happiness.
That night, the man decided to gamble with a little money, because human greed is limitless.
But he discovered that the money in his pocket had turned to ash, and he was thrown out of the casino with difficulty.
He returned home and told his wife that every wish they expressed would come true, not in reality, but just within the confines of this house.
The story became even stranger when the woman wished for a child and the next day a little boy was found in the living room, wriggling on a blanket.
The movie was very interesting and unpredictable.
But I used this example to make a different point.
I loved you and did things for you that I had never done for a man in my life.
You continued to scrutinize and investigate, slander, blame, and judge with prejudice, but I even sugarcoated the obvious facts to treat you with respect and love.
I sense that you understood that no woman in this world has ever loved you as much as I do.
But with me, it's the exact opposite.
I have never loved a man so much that he was my worst enemy.
Regarding the example I gave and our relationship, there is this similarity:
You violated my honor, you always took and sold everything in this house, and you didn't consider the privacy of two lovers sacred.
Holiness isn't religious for me, but my morals and conscience are strangely priceless and irreplaceable.
Your life will be better than mine.
You are younger and have many material and social opportunities, and the women who interest you are always after you.
I wasn't interesting to you, but you only wanted to break me so that the pride you considered broken could be restored.
But my personality is very strong.
Perhaps one day in my life I will choose death for your sake so that you can continue living, but I won't reconcile with you for the betrayal and insults of the five years of suffering you inflicted on me.
A man who, despite so much love, can't control his pants will continue to shame and betray his wife.
A traitor is unforgivable because, like an addict, he will continue to cheat.
There is no other man in my life.
I never lied to you and even tried to start a new relationship to break up with you, but I couldn't even kiss him.
I always wish you the best.
My heart will always beat for you.
It's a shame you never noticed.

©Susan Afarin

You are watching and following me everywhere
Only to find something wrong which is never there
Not for loving me, holding me, kissing or care
All of your good deeds are for you, you are unfair
You think l'm ungreatful, cause you're not to compare
You are special, but my heart can not repair
Cause every one needs love, respect, and also air

©Susan Afarin

I don't think and ask things that you think, they are my choice.
I don't read between the lines.
For philosophy l could imagine to think right and left but for morality there is nothing in between.
I am lucky if l understand the right a head talking of people, let alone understanding their sarcasm.
No, l don't read between the lines and l don't play any luck games or any other games.
I don't suddenly hope of someone with a new image who only made me sick and betrayed me.
I was honored in year 2021- 2022 to find out his generosity.
So l don't wait for a good surprise.
I will be lucky if l am not killed for my own tears and blood and investigation with time and energy just for over living and having my peace.

The clues for making me active for a lost relationship with the charismatic king repeating themselves every month.
A king who never cared about me, always let me down....
I don't want to repeat me.
I have loved him.
He loved everyone but not me, still l had to be separated from the whole world like an embryon in my mother womb.
He had every possibility but moved not any finger.
And if he moved then it was a deceitful crime against me.
I had no possibility but l have died many times.
The one who works for him and is the examinator torturer is also ready giving me new lash attacks.
Thank you.
But l think that absolutely being alone in an unknown downtown could be safer.
I won't move a finger for people who don't respect me but want to sell me their hate as God's gift.
I don't dream about you anymore, Bluebell.
Cause l understand that l can't heal the hate in your heart and have also the right to live, even when you think l am just one of your old useless accessories.
I have loved you with my whole being and you disappointed me for my whole life.
Betrayal is common by the kings.
But I'm also a queen and not a servant.
We have modern times, you could stay single and enjoy your daily girls and l'm sure many girls would even want to marry you.
I don't like marriage but at that time l could even die for you, why not that.
I don't want to teach you anything but you are also not able to teach me cause l am not a guitarist.
I am not vengeful but l'm resentful to people who betray me.
I got even older and think that you could never understand my soul and for bodies, legs, hair you have always better alternative.
You do the same but expect other results.
Arrogant ignorant betrayal can't impress me.
I don't read such novels.
Feel always be loved by me but have no expectations cause you destroyed a holy souly and firy desireful heart which sin was loving you.
Please, Bluebell.
Accept that l can't take a man who spends his time with other women but need a Pic of me on the wall to could have fun with.
Buy the darts for killing my Pic yourself.
I'm naive, not dumb.

©Susan Afarin

I read that we see people whom we love and miss in our dream
When you have fears, creep and horror by someone, sleep turns to scream
You can't heal the wounds of beloved ones with a pil or a cream
Everything is magical through your brain fantasy and gleam
It's not recorded so you can't find it anywhere to stream
We wish us to see loving people who give us rainbow beam

©Susan Afarin

Bild: بنکر

دیشب با گالیله روی کره ماه بودم.
لباس معمولی تن ما بود، او مناسب قرن هفدهم و من در یک پیراهن تابستانی.
یادم است که کیفی همراهم نبود ولی کرم ضد آفتاب هم لازم نداشتم.
من و او جایی ایستاده بودیم که انگار سالیان درازی پیش بستر یک آبشار بود.
پرسیدم:
"استاد، این خواب شماست، یا خواب من؟!
امیدوارم که بتوانیم به زبان مشترکی اختلاط کنیم."
گالیله خسته و پیر، روی سنگی نشست.
من هم کمی دورتر روی زمین نشستم.
از میان خاک ماه انگار پنکه های خیلی کوچک هوایی که مخلوط برای ریه انسان ساخته نشده بود را به بیرون پرتاب می‌کردند و اگر هر چه نامطلوب بود، خنکی این خاک دلچسب بود.
گالیله اول چند جمله به ایتالیایی گفت که من نفهمیدم ولی بعد صدایش را صاف کرد و به زبان انگلیسی گفت:
"من اینجا احساس امنیت نمیکنم.
چرا ما اینجا هستیم؟!"
گفتم:
"من انتظار داشتم، شما جواب این سوال را بدهید.
من هم نمی‌دانم ما چرا اینجا هستیم."
گالیله عرق شدیدی می‌کرد و خیلی پر تشنج به نظر می آمد.
تا به حال روحی با اینهمه ترس و نگرانی ندیده بودم.
گفتم:
"استاد، شما خدمت بزرگی به جهان کردید ولی جهان ناسپاس است.
آدمها ناسپاس و غیر قابل اعتماد هستند.
فکر نمی‌کنم کسی اینجا به جان و روح ما سؤ قصد کند، چون از تنفس شیاطین دور هستیم.
آدمها هنوز هم دلشان می‌خواهد که کره زمین یک مستطیل باشد، تا بتوانند هندسه تفکر ناشی خود را در زوایای نود درجه امتداد بدهند.
بی زاویگی بزرگترین ترس بشر است، چون به او احساس آزادی می‌دهد و او تنها در قفس احساس امنیت میکند .
انسانها کره زمین را به انواع و اقسام متفاوت برش می‌دهند و لای زخمهای دردناک او که از جنگ و بمب و خون کبره بسته است، سیم خاردار می‌گذارند، تا آن را به نظم آشوبگرانه و متخاصم خود مبتلا کنند.
آنهایی که می‌گویند راه شما را ادامه می‌دهند، شبها روی بالشهای مستطیلی می‌خوابند و وقتی آسمان را بالای سر خود می‌بینند، از ترس می‌گریند، نه از روی تنفس عظمت. "
گالیله به من نگاه کرد و گفت:
" تو از چه قرنی حرف میزنی؟!
حرفهایت شبیه دوران من نیست، گرچه من هیچوقت با ادبیات مواجه نبودم.
با وجود عجیب بودنت، احساس آرامش پیدا کردم. "
پرسیدم، چرا؟!
او گفت:
" تو هم درونت خیلی تنهایی. "

©سوسن آفرین

....

Letzte Nacht war ich mit Galileo auf dem Mond.
Wir waren leger gekleidet, er in Kleidung aus dem 17. Jahrhundert und ich in einem Sommerkleid.
Ich erinnere mich, dass ich keine Handtasche dabei hatte, aber Sonnencreme brauchte ich auch nicht.
Er und ich standen auf einen Platz, der vor Ewigkeiten das Bett eines Wasserfall sein konnte.
Ich fragte:
„Meister, ist das lhr Traum oder meiner?!
Ich hoffe, wir können uns auf eine gemeinsame Sprache verständigen.“
Galileo, müde und alt, setzte sich auf einen Felsen.
Ich setzte mich etwas weiter entfernt auf den Boden.
Aus dem Mondstaub schien es, als würden winzige Ventilatoren Luft ausblasen, die nicht für menschliche Lungen geeignet war, und wenn sie auch unangenehm war, so war die Kühle dieses Staubes doch angenehm.
Galileo sagte zunächst ein paar Sätze auf Italienisch, die ich nicht verstand, aber dann räusperte er sich und sagte auf Englisch:
„Ich fühle mich hier nicht sicher.
Warum sind wir hier?!“
Ich sagte: „Ich habe erwartet, dass Sie diese Frage beantworten.
Ich weiß auch nicht, warum wir hier sind.“
Galileo schwitzte stark und wirkte sehr aufgeregt.
Ich hatte noch nie einen so verängstigten und besorgten Geist gesehen.
Ich sagte:
„Meister, Sie haben der Welt einen großen Dienst erwiesen, aber die Welt ist undankbar.
Die Menschen sind undankbar und nicht vertrauenswürdig.
Ich glaube nicht, dass hier irgendjemand unserer Seele und Geist schaden würde, denn wir sind weit entfernt vom Hauch der Dämonen.
Die Menschen wünschen sich immer noch, dass die Erde ein Rechteck ist, damit sie die Geometrie ihres eigenen groben Denkens um 90 Grad verlängern können.
Die Winkellosigkeit ist die größte Angst des Menschen, denn sie gibt ihm ein Gefühl von Freiheit, während er sich nur in einem Käfig sicher fühlt.
Der Mensch zerschneidet die Erde in verschiedene Formen und Größen und legt Stacheldraht in ihre schmerzhaften Wunden, die durch Krieg, Bomben und Blut bedeckt sind, um sie mit seiner chaotischen und feindlichen Ordnung zu infizieren.

Diejenigen, die sagen, sie würden lhren Weg fortsetzen, schlafen nachts auf rechteckigen Kissen, und wenn sie den Himmel über sich sehen, weinen sie aus Angst, nicht weil sie dessen Pracht bewundern."
Galileo sah mich an und sagte:
„Aus welchem Jahrhundert sprichst Du?!“
Deine Worte klingen nicht wie meine, obwohl ich noch nie mit Literatur in Berührung gekommen bin.
Trotz Deiner Fremdheit fühlte ich Frieden."
Ich fragte:
Warum?
Er sagte:
„Du bist innerlich auch sehr einsam.“

©Susan Afarin

.....

Last night, I was on the moon with Galileo.
We were casually dressed, he in 17th-century clothing and I in a summer dress.
I remember I didn't have a purse, but I didn't need sunscreen either.
He and I stood on what might have been the bed of a waterfall ages ago.
I asked,
"Master, is this your dream or mine?!
I hope we can find a common language."
Galileo, tired and old, sat down on a rock.
I sat a little farther away on the ground.
From the lunar dust, it seemed as if tiny fans were blowing out air unsuitable for human lungs, and although it was unpleasant, the coolness of that dust was pleasant.
Galileo first said a few sentences in Italian that I didn't understand, but then he cleared his throat and said in English,
"I don't feel safe here.
Why are we here?!"
I said, "I expected you to answer that question.
I don't know why we're here either."
Galileo was sweating profusely and seemed very agitated.
I had never seen such a frightened and worried ghost.
I said:
"Master, you have done the world a great service, but the world is ungrateful. People are ungrateful and untrustworthy.
I don't think anyone here would harm our souls and spirits, for we are far from the breath of demons.
People still wish the Earth were a rectangle so they could extend the geometry of their own crude thinking by 90 degrees.
Angularity is man's greatest fear, for it gives him a sense of freedom, whereas only in a cage does he feel safe.
Man cuts the Earth into different shapes and sizes and inserts barbed wire into its painful wounds covered by war, bombs, and blood, infecting it with his chaotic and hostile order.
Those who say they will continue on your path sleep on rectangular pillows at night, and when they see the sky above, they weep out of fear, not because they admire its splendor."
Galileo looked at me and said:
" What century are you speaking from?!
Your words don't sound like mine, even though I've never encountered literature. Despite your strangeness, I felt at peace.
I asked: Why?
He said:
"You're also very lonely inside."

©Susan Afarin

Lilly-Sue wanted to visit the mermaid and give her a present.
Cause she knew about her brocken heart.
But the mermaid was sleeping.
Therfore she kissed her cheek and let her continue sleeping while she was whispering in her ears that, as she let a ray of the sun in her hand:
"No, you can't unlove someone that you once loved.
Cause a true feeling is forever kept in your heart.
It's as if this feeling would be woven with your heart fibers.
You know which pain you went through.
No act, no react.
This feeling is only for you.
Don't think about the past.
Love what you were able to feel, your strength, feeling the love of someone else in your heart as if he would be more important than you."

©Susan Afarin

Ich las manche meiner Liedertexte und wurde traurig
Von Natur aus bin ich temperamentvoll und fegefeurig
Verletzt habe ich meine Feinde und Verräter, schaurig
Mit Wörtern auf Grausamkeiten anderer, bin etwas schlurig

©Susan Afarin

Arrogance is a social disability.

Most people who have not a healthy self confidence want to show that they have no lack.

But through their arrogance you feel that their personality is weak.

I have avoided and will always avoid arrogant people especially when they are know-it-all, cause they have no class.

Many maybe think l mean bragging exagerated clowns who show off with their money and power which they got as inherite or won through deceite and crime.

But smart people don't take such people serious to could get hurt from them although such parasites are unhealthy for the society.

l mean who don't know about you, are not interested in you but want to convert you to his unending wiseness.

Let them preach for those who think they need such bragging, just ignore them and continue your path.

©Susan Afarin

In business l'm a zero.

My loyalty, love, care and interest cost nothing for true friends.

My friendship is for true friends always there and they are always welcome in my house.

Enemies can't pay for my friendship even when they rule the whole world.

I have much sad poems and lyrics for songs.

They are not actuall feelings but they were true as l wrote them.

l grew and developed me.

Who never cared about me must stay under my ignorance rain, no matter if he thinks to be Jesus or much more important like God.

The real God, Godess of nature is humble therfore l respect her/him

And l didn't, don't and won't need the advices nor the presence of my enemies.

©Susan Afarin

Never lose your heart on a loveless insidious person

Advices of such is full of envity, don't let worsen

©Susan Afarin

A wonderful friend told me today morning that l had sucsess cause l have a pure heart.

I think my pure heart is able to wish people the best but l reach mostly my right through law force and insisting!

A pure heart is mostly ignored cause it is silent, humble and patient.

lt is not a good idea using it for having success.

This friend of mine, she has a wonderful heart and thinks and cares about the whole world.

I think that such souls are full of splendor.

People with great heart save and protect even sometimes their enemies out of purity.

That is something a pure heart has to work on cause it is a wrong wasting.

©Susan Afarin

دیشب خواب عزیز، مادربزرگ مادری ام را می‌دیدم.
میهمان داشت و من در حال نگاه کردن سریال خانه کوچک بودم.
بوی خورش بادمجان می آمد ولی صدای گفتگوی بزرگترها با هم و برخورد استکان‌ها ی کمر باریک چای با نعلبکی های گل چینی مثل بک گراند بود، اذیتم نمی‌کرد.
اتفاق به خصوصی نیفتاد.
اما صبح با خودم فکر کردم، خانه عزیز برای من در ذهنم مکان امن است.
ما اغلب خواب آدمهایی را می‌بینیم که دوستشان داریم.
اما ترس هم باعث خوابهای آشفته می‌شود و اگر ترسی از آدمی یا مرحله ای از زندگی داریم، خوابمان آشفته می‌شود.
کسانی که در زندگی ما نقش بد داشته اند و باعث دلخوری هستند، کمتر در خواب می‌بینیم و اگر هم در خواب ما ظاهر بشوند، این رویا کیفیت جالبی ندارد و وقتی بیدار می‌شویم، با کلافگی روز را شروع میکنیم.
به همین دلیل است که خانه گرم و صمیمانه عزیز توی قلب من مانده ست و هر جا کمبود وطن و وابستگی احساس کنم، او در رویایم ظاهر می‌شود.

©سوسن آفرین
......

Letzte Nacht, träumte ich von Aziz, meiner Großmutter mütterlicherseits.
Sie hatte Besuch, und ich sah die Fernsehserie „Unsere kleine Farm“.
Der Duft von Aubergineneintopf drang herein, aber das Geplauder der Erwachsenen und das Klirren schmaler Teetassen auf Porzellanuntertassen waren wie im Hintergrund zu hören; es störte mich nicht.
Nichts Besonderes passierte.
Aber am Morgen, dachte ich mir, ist Aziz‘ Haus in Gedanken ein sicherer Ort für mich.
Wir träumen oft von Menschen, die wir lieben. Aber auch Angst verursacht gestörte Träume, und wenn wir Angst vor einer Person oder einem Lebensabschnitt haben, wird unser Schlaf gestört.
Wir träumen weniger von Menschen, die in unserem Leben eine schlechte Rolle gespielt haben und uns Ärger bereiten.
Und wenn sie in unseren Träumen auftauchen, ist dieser Traum nicht qualitativ interessant, und wenn wir aufwachen, beginnen wir den Tag mit Unbehagen.
Deshalb bleibt das warme, aufrichtige, liebevolle Haus von Aziz in meinem Herzen, und wo immer ich einen Mangel an Heimat und Verbundenheit verspüre, erscheint sie in meinem Traum.

©Susan Afarin

......

Last night, I dreamed of Aziz, my maternal grandmother.
She had visitors, and I was watching the TV series "Little House on the Prairie."
The aroma of eggplant stew wafted in, but the adults' chatter and the clinking of narrow teacups on porcelain saucers were in the background; it didn't bother me. Nothing special happened.
But in the morning, I thought to myself, Aziz's house is a safe place for me in my mind.
We often dream about people we love.
But fear also causes disturbed dreams, and when we are afraid of a person or a period of life, our sleep is disturbed.
We dream less about people who have played a bad role in our lives and who cause us trouble.
And when they appear in our dreams, the dream is not qualitatively interesting, and when we wake up, we begin the day with discomfort.
That's why Aziz's warm, sincere, loving house remains in my heart, and wherever I feel a lack of homeland and connection, she appears in my dreams.

©Susan Afarin

Ich werde erst dann über die romantische Liebe schreiben, wenn ein würdevoller Gentleman an meiner Seite steht.
Was auch immer die Natur der Menschen sein mag, vor allem die, die nur jagen, soll es mir Recht sein aber meine Natur bleibt dabei unverändert.
Jäger interessieren mich nicht.
Sondern Menschen mit Rückgrat, die wissen, was sie wollen und eignen sich auch zu diesem Zweck.
Ich mache immer wieder neue Sachen und schreite voran.
Betrug eines Menschen, der mich weder verstand, noch verdient hat, sollte in meiner Vergangenheit bleiben.
Ich habe ihn zu lange mit lnteresse bedeckt, wenn auch negative.
Wer Schmerzen kennt, weiß, wie es sich anfühlt.
Aber ich fühle auch eine Erneuerung in mir, auf meinem Weg.
Auch wenn es der Tod persönlich ist.
Ich bin seelisch oft gestorben aber wie man wirklich stirbt, kenne ich noch nicht.
Leben und Tod sind zu extrem aber ich bevorziehe die trotzdem zu Experiment und Langeweile.

Hat jetzt jamand Angst?!

Sorry, kein Suizid.

lch habe Respekt vor und kenne tolle betroffene Menschen, die leider sicht nicht verstanden gefühlt haben und meist waren es auch sehr nette Menschen gewesen.

Aber es war davor bei mir ironisch gemeint.

Ich bin heute gut gelaunt.

Es sollte jedenfalls lustig sein.

©Susan Afarin

Bild: Susan Afarin

I am not a game watcher and not a gamer
Experience of betrayal made me amer
The important king wanted to be my tamer
But l saw in the mirror no pets, wrong namer
With hope l could believe in me getting flamer
But l won't run for framer, lamer, nor claimer

©Susan Afarin

Ocimum basilicum-seeds drink.

😍

امروز گره بزرگی از زندگیم باز شد که دیگر امیدم را از آن بریده بودم و انجام آن برایم ناممکن به نظر می‌رسید.
هیچوقت نخواهم فهمید که چرا آدمها به جای انجام وظیفه و کار خود به دنبال این هستند که دیگران را معطل کنند، آنها را عصبانی و ناراضی کنند و وقتی ابراز نارضایتی آنها برایشان آزار دهنده شد و یا قانون آنها را مجبور کرد، کاری را که با زبان و روی خوش و مودبانه از آنها خواسته شده، با دلخوری و تحت فشار انجام بدهند.
تنبلی کردن و پشت گوش انداختن خیلی سخت تر از انجام خود کار است و من فکر میکنم که اینگونه آدمها اخلاقیات، عذاب وجدان و حس مسئولیت که ندارند، هیچ، بلکه برای خودشان هم ارزش قائل نیستند.
امروز بعد از ماه ها دقایقی را با لذت زیستم، با چشم باز و عطر نان و آرامش یک لبخند ساده را حس کردم.
امیدوارم که همه آدمهای خوب این دنیا مشکلی نداشته باشند و زندگی‌شان سرشار از خوشبختی و طلوع آفتاب و لبخند دوست باشد.
برای آدمهای بد، آرزوی درک و انسانیت میکنم و امیدوارم که دست آنها همیشه از آزار و اذیت آدمهای دیگر کوتاه باشد و روزی نزدیک در زندگی شان، ارزش شرافت و محبت را درک کنند.

©سوسن آفرین

......

Heute wurde ein großer Knoten in meinem Leben gelöst, etwas, das ich schon lange nicht mehr zu hoffen gewagt hatte und das mir unmöglich erschien.
Ich werde nie verstehen, warum Menschen, anstatt ihre Pflicht und Arbeit zu tun, versuchen, andere aufzuhalten, sie wütend und unzufrieden zu machen, und erst wenn die Beschwerden ihnen lästig werden, dass Menschen ihre Unzufriedenheit ausdrücken, oder das Gesetz sie dazu zwingt, tun sie es mit Groll und unter Druck. Faul zu sein und Pflichten aufzuschieben ist viel schwieriger, als die Arbeit selbst zu erledigen, und ich denke, dass solche Menschen keine Moral, keine Reue, kein Verantwortungsbewusstsein haben und sogar sich selbst nicht einmal wertschätzen.
Heute, nach Monaten, habe ich ein paar Minuten voller Freude gelebt, mit offenen Augen, dem Duft von frischem Brot und dem Frieden eines einfachen Lächelns.
Ich hoffe, dass alle guten Menschen auf dieser Welt keine Probleme haben und dass ihr Leben voller Glück, Sonnenaufgänge und freundlichem Lächeln ist.
Ich wünsche schlechten Menschen Verständnis und Menschlichkeit und hoffe, dass sie niemals andere Menschen belästigen und dass sie eines Tages in ihrem Leben den Wert von Ehre und Liebe verstehen.

©Susan Afarin

......

Today, a major knot in my life was untied, something I hadn't dared to hope for for a long time and that seemed impossible to me.
I will never understand why people, instead of doing their duty and work, try to hold others back, making them angry and dissatisfied.
Only when the complaints become annoying, when people express their dissatisfaction, or when the law forces them to do it, do they do it with resentment and under pressure.
Being lazy and putting off duties is much more difficult than doing the work itself, and I think such people have no morals, no remorse, no sense of responsibility, and don't even value themselves.
Today, after months, I lived a few minutes filled with joy, with open eyes, the scent of fresh bread, and the peace of a simple smile.
I hope that all good people in this world have no problems and that their lives are filled with happiness, sunrises, and friendly smiles.
I wish understanding and humanity to bad people and hope that they never harass others and that one day in their lives they understand the value of honor and love.

©Susan Afarin

ساعت تقریبا پنج صبح است.
مهتاب یکی از زیباترین مخلوقات جهان است، که دیدنش به حیات ارزش می‌بخشد.
با اینکه نور او مال خودش نیست و لپهایش را با انوار خورشید رنگ می‌کند، تاثیر عجیبی در سیالیت زمین، وزن حرکتی ما، خلق و خو و خواب و احساسات ما دارد.
مهتاب برای موجودات قدیمی تر کره زمین معنای بیشتری هم دارد و به گونه ای به غرایز و شم آنها کمک می‌کند.
ماه شبیه چشم سوم ماست.
غده ای که در خزندگان نقش بزرگتری بازی می‌کند اما ترشح نکردن و یا ترشح کم ملاتونین از آن باعث کم یا بی خوابی می‌شود.
او وقتی پررنگ و کامل می‌شود، ترشح ملاتونین ما را هم قطع می‌کند و چنان بی‌خواب مان می‌کند، که جز نگاه کردن به او کار دیگری ازمان ساخته نیست.

©سوسن آفرین

......

Es ist fast fünf Uhr morgens.
Das Mondlicht ist eines der schönsten Dinge der Welt und sein Anblick verleiht dem Leben Wert.
Obwohl sein Licht nicht sein eigenes ist und seine Wangen mit den Strahlen der Sonne bemalt sind, hat er eine seltsame Wirkung auf die Fließfähigkeit der Erde, unser bewegtes Gewicht, unsere Stimmung, unseren Schlaf und unsere Emotionen. Das Mondlicht hat für die älteren Lebewesen des Planeten eine größere Bedeutung und unterstützt irgendwie ihre Instinkte und ihre Intuition.
Der Mond ist wie unser drittes Auge.
Eine Drüse, die bei Reptilien eine größere Rolle spielt, deren Melatoninsekretion jedoch zu Schlaflosigkeit oder Schlafmangel führt.
Wenn der Mond hell und voll ist, stoppt er auch noch unsere Melatoninsekretion und macht uns dermaßen schlaflos, dass wir nichts anderes tun können, als ihn zu betrachten und zu bewundern.

©Susan Afarin

......

It's almost five in the morning.
The moonlight is one of the most beautiful things in the world, and seeing it gives life value.
Although its light isn't its own, and its cheeks are painted with the sun's rays, it has a strange effect on the fluidity of the Earth, our moving weight, our mood, our sleep, and our emotions.
Moonlight has a greater significance for the planet's older creatures, somehow supporting their instincts and intuition.
The moon is like our third eye.
A gland that plays a greater role in reptiles, but whose melatonin secretion leads to insomnia or lack of sleep.
When the moon is bright and full, it also stops our melatonin secretion, making us so sleepless that we can't do anything but look at it and admire it.

©Susan Afarin

Bild: Pinterest

Most of the sinners, liars, and betrayers are silent and quiet
You don't have to believe their sheep fur and fall in trap, or cancle riot
Who spies you cold, abuses, harms and fools you will not make a diet
He just hides his anger for cold war like an unknown dangerous guyot

©Susan Afarin

امروز صبح که برای خرید نان تازه بیرون رفتم، نسیم خنک صبحگاهی فضای تار دیشب ذهنم را روبید.
انگار که هفت سالم بود و میخواستم کلاس اول مدرسه ثبت نام بشوم.
روز زیبایی ست و می‌خواهم که زیبا هم بماند.
وقتی در متون گریه میکنم، برای گذشته زیادی قدیم غصه میخورم و یا به یاد خیانت های دیگران بغض میکنم، حرفهایم برای زخمی کردن، یا رسوا کردن کسی نیست.
جرم خیانت مثل جنایت نابخشودنی ست، حتی وقتی جان کسی را به او می‌بخشیم تا راه زندگی اش از ما جدا شود.
حرفهای من فقط هشدار است.
هم برای خودم، برای فراموش نکردن تجارب تلخ و هم برای نشان دادن مرز جدید غیر قابل تغییرم، چون سادگی ام در طول سال‌های زندگیم به خیانتکاران اجازه های زیادی داده است و آنهایی که محبت من را تجربه کردند، حلاوت دوستی مرا فراموش نمی‌کنند.
میخواهم در بهشت مغزم زندگی کنم، حتی اگر در بیرون جهنم حکومت می‌کند.

©سوسن آفرین

......

Als ich heute Morgen losging, um frisches Brot zu kaufen, wehte die kühle Morgenbrise durch die neblige Atmosphäre der letzten Nacht in meinem Kopf.
Es war, als wäre ich sieben Jahre alt und würde mich gleich für die erste Klasse anmelden.
Es ist ein wunderschöner Tag, und ich möchte, dass er schön bleibt.
Wenn ich in meinen Texten weine, um die alte Vergangenheit trauere oder mich an die Erinnerungen an den Verrat anderer ärgere, sollen meine Worte niemanden verletzen oder entehren.
Verrat ist genauso unverzeihlich wie Mord, selbst wenn wir jemandem sein Leben schenken, sodass sich sein Lebensweg von unserem trennt.
Meine Worte sind nur eine Warnung.
Sowohl für mich selbst, um die bitteren Erfahrungen nicht leichtsinnig zu vergessen, als auch um meine neue, unveränderliche Grenze zu zeigen, denn meine Naivität hat im Laufe meines Lebens vielen Verrätern Nachsicht gewährt, und diejenigen, die meine Liebe erfahren haben, werden die Süße meiner Freundschaft nicht vergessen.
Ich möchte im Paradies meines Gehirns leben, auch wenn draußen die Hölle herrscht.

©Susan Afarin

......

As I went out this morning to buy fresh bread, the cool morning breeze blew through the misty atmosphere of last night in my mind.
It was as if I were seven years old and about to sign up for first grade.
It's a beautiful day, and I want it to stay that way.
When I cry in my writing, mourn the old past, or resent the memories of others' betrayals, my words are not meant to hurt or dishonor anyone.
Betrayal is as unforgivable as murder, even when we spare someone his life, so that his path diverges from ours.
My words are only a warning.
Both for myself, so as not to carelessly forget the bitter experiences, and to demonstrate my new, unchanging boundary, for my naivety has granted indulgence to many traitors throughout my life, and those who have experienced my love will not forget the sweetness of my friendship.
I want to live in the paradise of my brain, even if hell reigns outside.

©Susan Afarin

I'm not that dumb
I felt all of your crime
You let no way for a rhyme
Took my last dime, QUIET-TIME!

©Susan Afarin

Painting is another shape for describing your feelings.

Like dancing and singing.

©Susan Afarin

Sellerie-Eintop auf persischer Art mit Basmati-Reis und Safran

اولین قاشق خورش کرفس را که امروز خوردم، ناگهان دربی به گذشته باز شد.
ترانه دل انگیز شبهای تهران که ویگن و خیلی هنرمندان دیگر آن را خوانده بودند در ذهنم نقش بست.
عزیز، مادربزرگ مادری مهربانم، درب آشپزخانه را گشود و با عطر روحبخش کرفس و جعفری و نعنا، لبخندی قدیمی و روشن را به سمت باغ پرتاب کرد که در آن روی دو تخت نقش فرشی سفره های بلند و طویل پهن شده بودند و صورتهای آشنای زیادی در آن موج می‌زدند که سالهاست این جهان را ترک کرده اند.
نوستالژی عجیبی ست، وطن.
در آلمان، در کشوری زندگی میکنم که نیم بیشتر زندگی‌ ام در آن گذشته و به آن عادت کرده و دوستش دارم و برایش احترام زیادی قائل هستم.
زبان و فرهنگ آلمانی هم در رگ و ریشه من جاری هستند.
من یک ایرانی آلمانی هستم.
آنهایی که در وطن خود زندگی می‌کنند، هیچگاه احساس غریبی را که در قلب من برای ایران و بخصوص تهران سکنی دارد و درون خود مرگ و ترس و عشق و اعجاز نهفته دارد، نخواهند دانست.

©سوسن آفرین

.......

Der erste Löffel Sellerieeintopf, den ich heute aß, öffnete plötzlich ein Fenster in die Vergangenheit.
Das schöne Lied „Nächte in Tehran“, gesungen von Vigan und vielen anderen Künstlern, hat sich in mein Gedächtnis eingebrannt.
Meine Aziz, meine liebe, gütige Großmutter mütterlicherseits öffnete die Küchentür und mit dem belebenden Duft von Sellerie, Petersilie und Minze, schenkte dem Garten ein altes, strahlendes Lächeln, in dem lange, mit Teppichen ausgelegte Holztische auf zwei Seiten ausgebreitet waren und viele bekannte Gesichter erschienen, die diese Welt längst verlassen hatten.
Es ist eine seltsame Nostalgie, Heimat.
Ich lebe in Deutschland, einem Land, in dem ich mehr als die Hälfte meines Lebens verbracht habe, und ich habe mich daran gewöhnt, ich liebe es und ich habe großen Respekt davor.
Die deutsche Sprache und Kultur liegen mir mittlerweile auch im Blut und in meinen Wurzeln.
Ich bin eine Deutsch-Iranerin.
Wer in ihrer Gerburts-Heimat lebt, wird nie das seltsame Gefühl kennen, das in meinem Herzen für den Iran und insbesondere für Teheran wohnt – ein Gefühl, das Tod, Angst, Liebe und Magie vereint.

©Susan Afarin

......

The first spoonful of celery stew I ate today suddenly opened a window into the past.
The beautiful song "Nights in Tehran," sung by Vigan and many other artists, is burned into my memory.
My dear, kind maternal grandmother, Aziz, opened the kitchen door and, with the invigorating scent of celery, parsley, and mint, gave an old, radiant smile to the garden, where long, carpeted wooden tables were spread out on two sides, and many familiar faces appeared who had long since left this world.
It's a strange nostalgia, home.
I live in Germany, a country where I've spent more than half my life, and I've grown accustomed to it, I love it, and I have great respect for it.
The German language and culture are now also in my blood and in my roots.
I am German-Iranian.
Those who live in her birth homeland will never know the strange feeling that lives in my heart for Iran, and especially for Tehran—a feeling that combines death, fear, love, and magic.

©Susan Afarin

Who wanted to walk along together with me, let me in chain with pain under sad rain
l prefer the sun even if it's not good for my skin, l was wronged, sorry to have a brain

©Susan Afarin

When bitterness is based on betrayal, you would never turn by avances sweet
NYC, Germany, Schottland, Africa, no matter who on you made a cheat
He will lose his image before your eyes, make you doubting any sort of a greet
I have a humble life, but it's real, no tendency of competition seat
I apologized myself for my bad words, but it doesn't mean l want a tweet
It was my heart need, but the role of the betrayers in my life stays on my feet

©Susan Afarin

از میان سکوت شکوهمندانه درد گذشتم،
در سرزمین همهمه های گنگ و مارپیچ تنهایی،
خودم را میان زورق نامرئی تلاش دیدم.
با خود گفتم:
"میان تلاشی که زخم آن از خونریزی باز نمی ایستد، برای ادامه به چه کرانه های تلخ و مرگباری اصابت کردم."

©سوسن آفرین
......

Ich durchschritt die herrliche Stille des Schmerzes.
Im Land des stummen Murmelns und der Spirale der Einsamkeit fand ich mich inmitten des unsichtbaren Bootes der Anstrengung wieder.
Ich sagte mir:
„Inmitten der Anstrengung, deren Wunde nicht aufhört zu bluten, auf welche bitteren und tödlichen Ufer bin ich gestoßen, um nur weiterzumachen.“

©Susan Afarin

......

I walked through the glorious silence of pain.
In the land of silent mourning and the spiral of loneliness, I found myself amidst the invisible boat of effort.
I said to myself:
"Amid effort, whichs wound never ceases to bleed, what bitter and deadly shores have I encountered, only to keep going."

©Susan Afarin

امروز طلوع آفتاب دیرتر بود و آسمان سربی آبی رنگش را رها نمی‌کرد.
لپ خورشید خانم کمی در انتهای افق نارنجی و صورتی شده بود ولی شنل ابری خود را کنار نمیزد.
موشی صحرایی در سطل آشغال دنبال غذا می‌گشت و به من چندش وارد میکرد.
لحظه ای بعد، خرگوشی آمد که از دوچرخه سواری که کنارش با سرعت رد شد، نترسید ولی از موبایل من ترسید.
برای همین عکس او خیلی از دور است.
پرنده ها امروز در کر می‌خواندند و ساری که دفعه پیش مرا همراهی می‌کرد، نبود.
طلوع و غروب آفتاب چیزی شبیه به تعویض شیفت هستند و کارمندان شرکت خدا، همه زائران کائنات و ملکوت.

©سوسن آفرین
.....

Heute ging die Sonne später auf, und der Himmel wollte sein Bleiblau nicht aufgeben.
Die Wangen der Sonne hatten sich am Horizont leicht orange und rosa verfärbt, aber sie warf ihren wolkigen Mantel nicht ab.
Eine Ratte oder eine zu große Feldmaus suchte im Mülleimer nach Futter und verursachte in mir Ekel.
Einen Moment später kam ein Kaninchen vorbei, das keine Angst vor dem vorbeirasenden Radfahrer hatte, sondern vor meinem Handy.
Deshalb ist sein Foto sehr weit weg.
Die Vögel sangen heute im Chor, und die Stare, die mich letztes Mal begleitete, war nicht da.
Sonnenaufgang und Sonnenuntergang sind wie wechselnde Schichten für Angestellte in Gottes Gesellschaft, die allesamt Pilger des Universums und des Himmelreichs.

©Susan Afarin

.....

Today the sun rose later, and the sky refused to give up its leaden blue.
The sun's cheeks had taken on a faint orange and pink hue on the horizon, but it didn't shed its cloudy cloak.
A rat or an oversized field mouse searched for food in the trash can, making me feel disgusted.
A moment later, a rabbit passed by, afraid not of the speeding cyclist, but of my phone.
That's why its photo is very far away.
The birds sang in chorus today, and the starling that accompanied me last time wasn't there.
Sunrise and sunset are like alternating shifts for employees in God's company, all of whom are pilgrims of the universe and the kingdom of heaven.

©Susan Afarin

A dream from 25.07.2025

از کنار دیوار کاهگلی دهی قدیمی رد میشدم.
صبح خیلی زود بود و صدای زنگوله گوسفندهایی که چوپانان شان آنها را از سراشیبی تپه به سمت مرتع دامنه آن میبرد، گوش و ذهنم را صیقل می‌دادند.
دست خیلی پیری از سمت مقابلم که نمیدیدم روی دیوار ظاهر شد، که کتابی در دست داشت.
پرسیدم:
"شیخ، روز و شبتان ستاره باد، کتاب برای من است؟!
او کتاب را روی هوا به سمت من گرفت و دستانش ناپدید شدند.
اما کتاب چرخید و جلوی صورتم قرار گرفت و مرتب ورق خورد تا صفحه ای باز شد که روی آن با رنگ آبی نوشته شده بود:
" نیت".
درویش نبود که از او سوال کنم، معنای آن چیست.
با خودم فکر کردم و در دلم گفتم:
"نیت من خوشبختی ست.
برای خودم، خانواده ام، دوستانم و برای تمامی زیبایی های اصیل و واقعی این جهان."

©سوسن آفرین

.......

Ich ging an der alten Strohmauer eines Dorfes vorbei.
Es war sehr früh am Morgen, und der Klang der Schafglocken, als ihre Hirten sie den Hang hinauf zur Weide am Fuße des Hügels führten, war eine Wohltat für meine Ohren und meinen Geist.
Auf der gegenüberliegenden Seite, die ich nicht sehen konnte, erschien eine sehr alte Hand auf der Mauer.
Sie hielt ein Buch in der Hand.
Ich fragte:
„Scheich, möge Dein Tag und Deine Nacht voller Sterne sein, ist das Buch für mich?!“
Er hielt mir das Buch entgegen, und seine Hände verschwanden.
Doch das Buch drehte sich um, blieb vor meinem Gesicht stehen und blätterte weiter, bis sich eine Seite öffnete, auf der in blauer Schrift stand:
„Absicht“.
Es war kein Derwisch da, den ich fragen konnte, was das bedeutete.
Ich dachte bei mir und sagte in meinem Herzen:
„Mein Ziel ist Glück.
Für mich selbst, meine Familie, meine Freunde und für all die wahre Schönheiten dieser Welt.“

©Susan Afarin

......

I walked past the old thatched wall of a village.
It was very early in the morning, and the sound of sheep bells as their shepherds led them up the slope to the pasture at the foot of the hill was a relief to my ears and my mind.
On the opposite side, which I couldn't see, a very old hand appeared on the wall.
It was holding a book.
I asked:
"Sheikh, may your day and night be filled with stars, is this book for me?!"
He held the book out to me, and his hands disappeared.
But the book turned, stopped in front of my face, and continued turning until a page opened on which, in blue letters, was written:
"Intention."
There was no dervish there to ask what that meant.
I thought to myself and said in my heart:
"My intention is happiness.
For myself, my family, my friends, and for all the true beauties of this world."

©Susan Afarin

انسان چه میشد که فقط یکی از خصلت‌هایت را دور میریختی.
نمی‌گویم از حق خودت برای چیزی یا کسی دیگر بگذر، چون توقعات نجومی تو پایان ندارند.
اما حداقل بدخواهی برای دیگران ، وقتی که تو هیچ منفعتی نداری، برایت السویه میشد.
این از دید من دون ترین صفت برای هر موجودیست که آگاهانه از مشکلات و زجر دیگران لذت ببرد.
میدانم حرفهایم تلخ هستند ولی چنین موجوداتی که کم هم نیستند، کمر کره زمین را از حقارت می‌شکنند.

©سوسن آفرین

......

Was wäre, wenn Mensch nur eine seiner Eigenschaften aufgeben würde?
Ich sage nicht, dass Du Dein Recht wegen etwas oder jemandes anderen aufgeben sollst, denn Deine Erwartungen sind astronomisch hoch.
Aber zumindest nicht gemein zu anderen zu sein, wenn Du keinen Nutzen davon hast, wäre für Dich eine Tugend.
Das ist meiner Meinung nach die primitivste Eigenschaft für jedes Wesen, sich bewusst an den Problemen und dem Leid anderer zu erfreuen.
Ich weiß, meine Worte klingen bitter, aber solche Kreaturen, die nicht selten sind, brechen dem Planeten mit Verachtung das Rückgrat.

©Susan Afarin

......

What if humans gave up just one of their qualities?
I'm not saying you should give up your rights for the sake of something or someone else, because your expectations are astronomically high.
But at least not being mean to others when you don't benefit from it would be a virtue for you.
That, in my opinion, is the most primitive quality for every being: consciously taking delight in the problems and suffering of others.
I know my words sound bitter, but such creatures, which are not rare, are breaking the planet's back with contempt.

©Susan Afarin