My own lyrics for NAT King Cole's "Oh, Tannenbaum"
"ln Christmas Time"

In Christmas time, in Christmas time
You feel one spring in cold rhyme

It has nothing religious
It's for all, the Christmas

It's too magical, it's beautiful
Christmas carols, this soft chime

Mom's memory
Childlike glory
Christmas fits to world story

It's for children too gorgeous
Even for olds, the Christmas

Mom's memory
Childlike glory
Christmas fits to world story

Es ist ein Traum
Der Weihnachtsbaum
Der wächst in Deinem Herz-Raum

Wenn es schneit, Ist wunderschön
Die Menschenliebe anzusehen

In Christmas time, in Christmas time
You feel one spring in cold rhyme

©Susan Afarin

Mittelalterisches Weihnachtsmarkt in Siegburg!

Ich dachte es gibt's nur in Bremen!

Medieval Christmas market in Siegburg!

I thought they were only in Bremen!

©Susan Afarin

l don't want to take the optimism of others.

lt is wonderful to see people who are positive, especially young people.

But l think l had too often bad experiences and have no trust in men anymore.

I don't miss relationships at all.

If my lrismann would turn from a fantasy to reality, l would even marry him!

But as l said many times, no one is in my life who would convince me that being in a relationship is better than my solitude.

l could be aphrodite but l won't waste my romantic abilities on men whom l experienced in my life.

Working on my boundaries is not possible.

l have no lust to fight for banalities and want to stay this generous fountain which l always was.

Therfore to protecting me, l must stay alone.

I saw a very nice woman in a new clip talking positive about partnerships, who is very young

I wished l could be an optimist, but my experiences took nice breathes from my lung

©Susan Afarin

در ظرف ماه اخیر، خیلی از اوقات پیش یکی از دوستان مهربانم می‌مانم و با اینکه او می‌گوید که من در دوران نقاهت او کمک بزرگی برایش هستم و یک پرستار دلسوز، حرفها و تجارب او هم خیلی به من کمک می‌کنند.
دیروز ازمن پرسید که فرق بودن پیش او و زندگی تنهایی ام چیست؟!
سوال ساده ای بود ولی من به جهات متفاوتی فکر کردم.
زندگی تنهایی من سیستم خیلی قدیمی و طولانی ای ست که به آن عادت کرده ام.
بعد از جدا شدنم از خوزه و رفتن به برمن، همیشه تنها زندگی کرده ام.
حتی اگر از مادرم سالها پرستاری کردم و یا به آشنا و دوست در خانه ام پناه داده ام، عزلت من غیر قابل انکار است.
زندگی در یک کومون برایم جالب است، چیزی شبیه به اوقات اخیر با چنین دوست مهربان و گرانقدری.
اما دیشب هم که با هم حرف میزدیم، به او گفتم که تحمل یک پارتنر در یک خانه برایم غیر قابل تصور است.
با دوست می‌توان حرف زد و بحث کرد.
اما توقعات یک پارتنر خیلی متفاوت هستند.
گرچه دلیل اصلی سخت بودن روابط رومانتیک زندگی من هم انتخابات غلط خودم بوده اند.
باز هم به جمله، در دیزی باز است و حیای گربه کجاست، میرسم.
طبیعت مثل یک دیزی با در باز است و با وجود خشونت ها و انتقام هایش، سخاوت او غیر قابل انکار است.
بنابر این، فاصله گرفتن از گربه های بی حیا، خیلی مهم است، اما دیزی که درش برای همیشه بسته باشد، هم جزو بقیه جهان حساب نمی‌شود.
دیروز در صحبتی که داشتیم، متوجه شدم که سالهای درسی و کاری و دیپلم من در ایران و سال‌های دانشگاه در آلمان هم جزو سوابق کاری من حساب می‌شوند.
در واقع سابقه کاری من به طور رسمی از بیست سالگی ست، یعنی تقریبا چهل سال.
شاید این هم کمکی برای دوران بازنشستگی ام باشد.
با اینکه نمیتوانم زندگی ام را بدون کار و سیستم بازدهی مثبت تصور کنم، حتی اگر تفریحات من تمام روزم را اشغال کنند.
موزیک و نقاشی و کلام، پیاده روی و مطالعه، و چیزی که خیلی دلم برایش تنگ شده و این اواخر امکانش برایم میسر نبوده، یعنی رقص.
دلم کلاس رقص و آدمها را نمی‌خواهد.
بلکه فقط یک سالن مناسب، موزیک مورد علاقه ام و خودم.

©سوسن آفرین

......

Im letzten Monat habe ich viel Zeit bei einer lieben Freundin verbracht, und obwohl sie sagt, dass ich ihr während ihrer Genesung eine große Hilfe und eine fürsorgliche Krankenschwester bin, helfen mir ihre Worte und Erfahrungen auch sehr.
Gestern fragte sie mich, was der Unterschied zwischen dem Leben mit ihr und meinem Leben allein sei.
Es war eine einfache Frage, aber ich habe darüber in verschiedene Richtungen nachgedacht.
Mein Leben als Alleinstehender ist ein sehr altes und langjähriges System, an das ich mich gewöhnt habe.
Nach der Trennung von José und meinem Umzug nach Bremen habe ich immer allein gelebt.
Obwohl ich jahrelang meine Mutter gepflegt oder Bekannte und Freunde bei mir aufgenommen habe, ist meine Einsamkeit unbestreitbar.
Das Leben in einer Kommune reizt mich, ähnlich wie mit einer so lieben und wertvollen Freundin in der letzten Zeit.
Aber gestern Abend, als wir uns unterhielten, sagte ich ihr, dass ich es nicht ertragen könnte, einen Partner im selben Haus zu haben.
Mit einer Freundin kann man reden und streiten.
Aber die Erwartungen an einen Partner sind ganz anders.
Obwohl der Hauptgrund für die Schwierigkeiten in meinen Liebesbeziehungen meine eigenen Fehlentscheidungen waren.
Und wieder komme ich zu dem Satz: Einttopf-Deckel steht offen, und wo ist die Scham der Katze?
Die Natur gleicht einem Eintopf ohne Deckel, und trotz ihrer Gewalt und Rache ist ihre Großzügigkeit unbestreitbar.
Deshalb ist es wichtig, sich von den schamlosen Katzen fernzuhalten, aber ein Eintopf mit dauerhaft geschlossenem Deckel gehört nicht zum Rest der Welt.
Gestern wurde mir im Gespräch bewusst, dass meine Schul- und Berufsjahre sowie mein Diplom im Iran und mein Universitätsstudium in Deutschland ebenfalls zu meinem beruflichen Werdegang zählen.
Tatsächlich beginnt mein offizieller beruflicher Werdegang ab dem 20. Lebensjahr, also meine Berufserfahrungen sind fast 40 Jahre.
Vielleicht kommt mir das ja auch im Ruhestand zugute.
Obwohl ich mir ein Leben ohne Arbeit und ein positives Produktivitätssystem nicht vorstellen kann, auch wenn meine Hobbys meinen ganzen Tag in Anspruch nehmen: Musik, Malerei, Worte, Spaziergänge, Lesen und etwas, das ich sehr vermisse und in letzter Zeit nicht mehr ausüben konnte: Tanzen.

Ich brauche dafür keine Tanzkurse und keine anderen Menschen.
Nur einen richtigen Saal, meine Lieblingsmusik und mich.

©Susan Afarin

......

Last month I spent a lot of time with a dear friend, and although she says I'm a great help and a caring nurse to her during her recovery, her words and experiences are also very helpful to me.
Yesterday she asked me what the difference was between living with her and living alone.
It was a simple question, but I've been thinking about it in different ways.
My life as a single person is a very old and long-standing system that I've grown accustomed to.
Since separating from José and moving to Bremen, I've always lived alone. Although I cared for my mother for years and hosted acquaintances and friends, my loneliness is undeniable.
The idea of ​​living in a commune appeals to me, much like living with such a dear and precious friend lately.
But last night, when we were talking, I told her that I couldn't bear to have a partner in the same house.
You can talk and argue with a friend.
But the expectations of a partner are completely different.
Although the main reason for the difficulties in my romantic relationships was my own poor judgment.
And again I come to the saying: The lid of the stew is open, and where is the cat's shame?
Nature is like a stew without a lid, and despite its violence and revenge, its generosity is undeniable.
That's why it's important to keep your distance from shameless cats, but a stew with its lid permanently closed doesn't belong to the rest of the world.
Yesterday, during a conversation, I realized that my school and work years, as well as my diploma in Iran and my university studies in Germany, also count towards my professional career.
In fact, my official professional career began at the age of 20, so my professional experience spans almost 40 years.
Perhaps this will also benefit me in retirement.
Although I can't imagine a life without work and a positive productivity system, even though my hobbies take up my entire day, music, painting, writing, walks, reading, and something I miss terribly and haven't been able to do lately.
I don't need dance classes or other people for that.
Just a proper dance hall, my favorite music, and myself.

©Susan Afarin